Die Towerinne en Coronamouna: HOOFSTUK 2

Hier is die tweede hoofstuk van ‘n nuwe bloguitdaging : Die storie oor die Towerinne en Coronanmouna. Soos gewoonlik by ‘n vervolgverhaal, moet almal wat wil deelneem ‘n inskrywingsvorm voltooi – kry die vorm hier: https://forms.gle/spN3EwV1kt5wGW9F9

Bloggers sal skryf in die volgorde waarin hulle inskryf – kyk na HIERDIE vorm (spreadsheet) wat outomaties op datum gehou word om te sien wanneer dit jou beurt is om te

NB! Hierdie uitnodiging is oop vir alle bloggers op alle platforms – ons soek altyd “nuwe bloed” om deel te neem aan ons uitdagings. As jy in Afrikaans skryf, sluit gerus aan by die Towerinne en neem deel aan hulle avonture. As jy nog nooit deelgeneem het aan een van ons uitdagings nie, besoek die volgende skakels Lê-Jou-Eier: Reëls en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? Laasgenoemde blogpos bevat ook al die onderwerpe en skakels na vorige uitdagings.

Onthou ook die addisionele reëls vir vervolgverhale – (1) wag jou skryfbeurt af, (2) wanneer ‘n nuwe blog geplaas word en jy is volgende aan die beurt – gee net eers ‘n dag of wat kans sodat almal die blog kan lees en kommentaar lewer voordat jy jou bydrae plaas en (3) plaas jou bydrae binne die volgende drie tot vyf dae sodat ons nie die vloei van die verhaal belemmer nie.

Ons InLinkz skakel vir hierdie uitdaging is:

https://fresh.inlinkz.com/p/c0342166738644c9875c54b4f5669017

 

Vandat sy kon onthou het mense vir haar gelag.  Eers het sy gedink alle kinders word voor gelag, maar met die jare saam het sy besef die gelaggery is geen grap nie.  Meer en meer het sy haar onttrek in haar eie wêreld in.  ‘n Wêreld waar haar krom neus en moesie op die ken nie saakgemaak het nie, ‘n wêreld waar haar 8-been vriende regte dogtertjies was en kon teepartytjie hou sonder om onder ‘n kas in te skarrel.

Jare later vlieg sy op haar besem deur die sirkus van mnr Barnum, die mense se gelag pla haar nie meer nie, slegs die vrees op die kleinstes se gesigte laat haar beter voel.  Dan ka-ka-ka sy hees en die vrees voer haar binneste.  Gewoonlik steur sy haar glad nie aan die ander vreemdes agter die gordyn se gebabbel nie, maar ‘n woordjie laat haar ore spits, “Towerinne……”  Sy staan ‘n klein bietjie nader, maar haar teenwoordigheid veroorsaak dat die bebaarde dame en die nar onmiddelik stil raak.

Van daar af maak sy ‘n punt daarvan om te luister wanneer die vreemdes praat.  Sy hoor gedeeltes van gesprekke met woorde soos Rebuisfountein, pratende diere, fantasie-wêreld en Towerinne.  In haar vrye tyd doen sy navorsing, maar waar die plek nou eintlik is, kan sy nie ontsyfer nie en sy weet in haar hart dat die plek vir haar bedoel is.  Tot eendag toe daar ‘n verslaggewer by die sirkus opdaag.  Blykbaar ken sy en mnr. Barnum mekaar van die Rebuisfountein-dae af en die verslaggewer sê dat sy net na die sirkus weer terug moet gaan Rebuisfountein toe.

Daardie aand toe die ringmeester aankondig: “Dames en here, hiermee stel ek julle graag bekend aan die wêreld se enigste regte egte vlieënde heks………..”, heers daar ‘n doodse stilte.  Die kollig fokus, maar daar is niks in die lug nie.  Vêraf hoor mens ka-ka-ka en indien die sirkusgangers buite was, sou hulle ‘n besem sien verdwyn oor die horison, net ‘n klein entjie agter’n blou Uno.